Dla starokatolików ekumenizm powinien być :

1. chrystocentryczny -  Kościół poszukuje jedności i zachowują ją podporządkowując się Jezusowi Chrystusowi poprzez posłuszeństwo dla Jego Słowa przekazanego w Piśmie Świętym;
2. katolicki i apostolski poprzez utrzymywanie zgodności z wiarą i porządkiem starego, nie podzielonego Kościoła ( sprzed 1054 r.).

Pismo Święte, przez które Chrystus przemawia do Kościoła, to prima regula fidei.  Słowo Pana w Biblii dla starokatolików : jest pierwszym i decydującym autorytetem wszystkich kościelnych wypowiedzi  i przedsięwzięć; należy je przyjmować ciągle na nowo w swobodnej decyzji wiary ( nie tylko jednostek, ale całego Kościoła, który dlatego musi być wolny ).

   Obowiązek wierności wobec "Kościoła pierwszego tysiąclecia" był i pozostał dla starokatolików niewzruszoną podstawą ich działalności i nauki. Było i jest sprawą  Kościoła starokatolickiego, aby przez powrót do wiary starego Kościoła zdobyć znowu posłuch dla głosu Jednego i całego Kościoła, gdyż jedynie jemu zostało dane przyrzeczenie prawdy. 

" Nie chcemy nowej sekty, ani nowego Kościoła. W naszym tworzeniu Kościoła musimy wrócić do reguły tradycji chrześcijańskokatolickiej, według której do istoty dogmatu należy to, że jest on uznawany wszędzie, we wszystkich czasach i przez wszystkich "

/ Walter Munzinger (1830- 1873) - szwajcarski przywódca świeckich starokatolików /

    Nie chodzi o to, aby oczekiwać, że obecne Kościoły partykularne przyjmą bez zastrzeżeń wiarę, porządek i instytucje starego Kościoła, albo będą go nawet naśladować, lecz wyłącznie 
o to, aby przyjęły do wiadomości podstawowe, leżące u jego podstaw rozstrzygnięcia i realizowały je w wierze.

    Deklaracja Utrechcka stwierdza, że normatywne były tylko wielkie, zasadnicze orzeczenia nie podzielonego Kościoła, zawarte w ekumenicznych wyznaniach wiary oraz w dogmatach soborów ekumenicznych.

 

Cornelius  Steenoven arcybiskup  Utrechtu ( 1723 - 1725 ) / 27.04.1723 r. Arcybiskupia Kapituła Utrechcka na mocy przysługującej jej prawa, wybrała na stanowisko arcybiskupa Utrechtu Corneliusa Steenovena ( zm. 1725 r.) i powiadomiła papieża o wyborze.  Gdy jednak nie doczekano się zatwierdzenia wyboru przez papieża, Kościół Utrechcki odwołał się do Soboru powszechnego, Ponieważ na zwołanie soboru nie było widoku, nastąpił rozłam między Kościołem Utrechtu a Rzymem. /

Nie uważamy jednak zarazem, iż z dogmatami starego Kościoła został osiągnięty raz na zawsze kres wszelkiego teologicznego kształtowania nauki. Uznajemy, że również  i w późniejszych Kościołach partykularnych wydawano orzeczenia i zarządzenia podlegające temu samemu przyrzeczeniu, jak w starym i Jedynym Kościele. Nie powinny one tylko pozostawać w jawnej sprzeczności  z Kościołem Ojców.

   My starokatolicy  (też Kościół Polskokatolicki ) tylko w tym nie podzielonym, w sensie historycznym ekumenicznym Kościele pierwszego tysiąclecia, usłyszeliśmy już kiedyś głos Jednego i całego Kościoła, którego poszukujemy dzisiaj. I ten głos przeszłości nie może być nie dosłyszany, jeśli ma dojść w przyszłości do ekumenii, która będzie przedstawiała w swoich wymiarach przestrzennych i czasowych una sancta, Jeden, święty Kościół Jezusa Chrystusa.