W czasie Liturgii przy dźwiękach marsza pułkowego i pobudek kawaleryjskich przedstawiciele parafii, żołnierzy weteranów i ich rodzin, a także młodzieży z Klubu Szwoleżera, złożyli kwiaty pod tablicami epitafijnymi znajdującymi się w naszej katedrze.
Jest to dobra lekcja historii i kształtowania patriotycznych postaw, jakże niezbędnych, aby Naród niezmiennie i właściwie mógł kształtować swoją tożsamość.
   W zeszłym roku uroczystości miały charakter szczególny. Obok pocztów sztandarowych I Pułku Szwoleżerów oraz Klubu byłych Więźniów Obozu Sachsen-Haussen, poczet wystawił Dywizjon Kawalerii Powietrznej z Leźnicy Wielkiej. To właśnie w tej jednostce dowódcy, oficerowie i żołnierze będą kultywować pamięć i tradycje szwoleżerskie, a 10 grudnia każdego roku będzie świętem ich Dywizjonu.
Polecając miłosiernemu Bogu poległych Szwoleżerów oraz wszystkich obrońców Ojczyzny na przestrzeni Jej dziejów, prosiliśmy Boga o dar wolności i pokoju dla naszego kraju i wszystkich narodów świata. Aby dar wolności i pokoju stał się niezbywalnym darem, trzeba sięgać pamięcią w przeszłość do jakże przebogatej historii naszego Narodu i z niej wyciągać właściwą naukę i wnioski. Kształtujmy przyszłość w oparciu o patriotyczne postawy wobec swego narodu i szacunek wobec innych narodów, w oparciu o miłość do człowieka, co wynika z naszego chrześcijańskiego obowiązku — mówił kaznodzieja piszący te refleksje.
Bezpośrednio po Mszy św., przedstawiciele weteranów, na czele z panem majorem Zdzisławem Klawe, oraz pan pułkownik Dąbrowski spotkali się z oficerami dywizjonu w kancelarii parafialnej, gdzie oficjalnie został przekazany Dywizjonowi Kawalerii Powietrznej sztandar  I Pułku Szwoleżerów Józefa Piłsudskiego, opieka nad kołem weteranów a także kultywowanie pamięci i tradycji tego pułku.
Zmieniły się realia, konie kawaleryjskie zostały zastąpione mechanicznymi, nie zmienia się jednak nasz obowiązek wobec Ojczyzny i jej potrzeb. Patriotyzm i umiłowanie Ojczyzny to wartości nieprzemijające. Musimy to sobie przypomnieć, uświadomić młodym pokoleniom — szczególnie w dzisiejszych czasach. Wprawdzie w naszym kraju nie toczy się wojna, zewsząd słyszymy o procesach globalizacyjnych i zjednoczeniowych. Świat nie jest jednak pozbawiony ognisk zapalnych, wiele narodów jest zniewolonych terytorialnie i ekonomicznie. My, jako Naród, wielokrotnie doświadczaliśmy niewoli, zniszczeń i grabieży. Przynależąc jednak od wieków do narodów Europy, wnosiliśmy i wnosimy swój wkład intelektualny, kulturowy i materialny. Kiedy trzeba było, walczyliśmy „za wolność naszą i waszą". Dziś chcemy być, jak 105 lat temu, kiedy rodził się Polski Narodowy Kościół Katolicki, wierni ideałom, które zaszczepił nam śp. Bp Franciszek Hodur, Jego organizator.
Miłując Ojczyznę, narodowe wartości, piękno naszego języka, prosimy Boga, aby błogosławił każdej polskiej rodzinie, błogosławił każdy trud uczyniony dla Jej dobra, aby wlewał nieustannie w nasze serca nadzieję ładu, poszanowania, pokoju i wolności.

Ks. dziek. Henryk Dąbrowski