Bp Tadeusz Majewski, syn Feliksa i Józefy z domu Bali, urodził się w Warszawie 13 grudnia 1926 r. Do Kościoła Polskokatolickiego zgłosił się w 1951 roku i po kilku miesiącach został wyświęcony na kapłana w Płocku, przez biskupa Jakuba Próchniewskiego z Kościoła Starokatolickiego Mariawitów. 
   W  Kościele Polskokatolickim ks. Tadeusz Majewski pełnił posługę duszpasterską i różne urzędy i godności: proboszcza parafii katedralnej w Warszawie, Kanclerza Kurii Biskupiej, infułata, wikariusza generalnego i administratora diecezji krakowskiej.
   5 lipca 1966 r.  V  Ogólnopolski Synod Kościoła Polskokatolickiego wybrał ks. Tadeusza Majewskiego na urząd biskupa ordynariusza diecezji warszawskiej. Sakry biskupiej elektowi udzielił 10 lipca 1966 r. bp Leon Grochowski — Pierwszy Biskup Polskiego Narodowego Kościoła Katolickiego w USA, przy współudziale bpa Juliana Pękali oraz biskupów Kościoła Starokatolickiego Mariawitów.
   VI  Ogólnopolski Synod Kościoła Polskokatolickiego 15 maja 1975 r. powierzył biskupowi Tadeuszowi Majewskiemu urząd zwierzchnika Kościoła Polskokatolickiego, który to urząd sprawował do końca 1994 roku.
   1 stycznia 1997 roku bp T. Majewski, ukończywszy 70 lat życia, zgodnie z Prawem Wewnętrznym Kościoła, złożył urząd ordynariusza diecezji warszawskiej i przeszedł na emeryturę.
   Pogrzebem — z woli Zmarłego — zajął się adoptowany przezeń syn, pan Jerzy Pankowski.
   Nabożeństwo pogrzebowe odbyło się 16 maja 2002 r. w katedrze polskokatolickiej pw. Św. Ducha w Warszawie. Mszy Świętej koncelebrowanej przewodniczył bp Wiesław Skołucki — ordynariusz diecezji wrocławskiej. Współkoncelebrowali księża infułaci: Kazimierz Bonczar i Henryk Buszka. W prezbiterium zajęli miejsca: po prawej stronie bp Wiktor Wysoczański —zwierzchnik Kościoła i ordynariusz diecezji warszawskiej, bp Jerzy Szotmiller— ordynariusz diecezji krakowsko-częstochowskiej, bp Bernhard Heitz — zwierzchnik Kościoła Starokatolickiego w Austrii, który był delegatem arcybiskupa Utrechtu — przewodniczącego Międzynarodowej Konferencji Biskupów Starokatolickich, abp Jeremiasz — ordynariusz diecezji wrocławsko-szczecińskiej Polskiego Autokefalicznego Kościoła Prawosławnego w Polsce. Po lewej stronie ołtarza w prezbiterium miejsca zajęli duchowni — przedstawiciele Kościołów chrześcijańskich zrzeszonych w Polskiej Radzie Ekumenicznej.
   W nabożeństwie pogrzebowym uczestniczyła rodzina Zmarłego, adoptowany syn, Jerzy Pankowski wraz z małżonką, kapłani i wierni Kościoła Polskokatolickiego.
   Egzekwie przy trumnie odprawił bp Wiesław Skołucki w otoczeniu biskupów i duchowieństwa. Od bramy cmentarnej do grobu kondukt prowadził bp Wiktor Wysoczański, w otoczeniu biskupów. Kapłani, pod przewodnictwem ks. dziekana Jacentego Sołtysa, w czasie drogi do grobu śpiewali psalm pokutny „Zmiłuj się nade mną Boże, według łaski Twojej..."
   Poświęcenia grobu dokonał i modlitwom przy grobie przewodniczył bp Wiktor Wysoczański — zwierzchnik Kościoła. Słowa pożegnania w imieniu Biskupów Starokatolickich Unii Utrechckiej przekazał bp Bernhard Heitz. W imieniu duchowieństwa i Kościoła Polskokatolickiego w ciepłych słowach pożegnał Zmarłego ks. infułat Stanisław Bosy — Sekretarz Rady Synodalnej Kościoła Polskokatolickiego w RP. W imieniu rodziny Zmarłego, pożegnał ks. dr Eugeniusz Elerowski.
   Na zakończenie ceremonii pogrzebowych wzniesiono modlitwę do Bożej Matki w pieśni „Witaj Królowo Nieba i Matko litości..."