Bp Tadeusz Majewski,
syn Feliksa i Józefy z domu Bali, urodził się w Warszawie 13 grudnia
1926 r. Do Kościoła Polskokatolickiego zgłosił się
w 1951 roku i po kilku miesiącach został wyświęcony na kapłana w Płocku,
przez biskupa Jakuba Próchniewskiego z Kościoła Starokatolickiego
Mariawitów.
W Kościele Polskokatolickim ks. Tadeusz Majewski pełnił
posługę duszpasterską i różne urzędy i godności: proboszcza parafii
katedralnej w Warszawie, Kanclerza Kurii Biskupiej, infułata, wikariusza
generalnego i administratora diecezji krakowskiej.
5 lipca 1966 r. V Ogólnopolski Synod Kościoła
Polskokatolickiego wybrał ks. Tadeusza Majewskiego na urząd biskupa
ordynariusza diecezji warszawskiej. Sakry biskupiej elektowi udzielił 10
lipca 1966 r. bp Leon Grochowski — Pierwszy Biskup Polskiego Narodowego
Kościoła Katolickiego w USA, przy współudziale bpa Juliana Pękali oraz
biskupów Kościoła Starokatolickiego Mariawitów.
VI Ogólnopolski Synod Kościoła Polskokatolickiego 15 maja
1975 r. powierzył biskupowi Tadeuszowi Majewskiemu urząd zwierzchnika
Kościoła Polskokatolickiego, który to urząd sprawował do końca 1994
roku.
1 stycznia 1997 roku bp T. Majewski, ukończywszy 70 lat
życia, zgodnie z Prawem Wewnętrznym Kościoła, złożył urząd ordynariusza
diecezji warszawskiej i przeszedł na emeryturę.
Pogrzebem — z woli Zmarłego — zajął się adoptowany przezeń
syn, pan Jerzy Pankowski.
Nabożeństwo pogrzebowe odbyło się 16 maja 2002 r. w katedrze
polskokatolickiej pw. Św. Ducha w Warszawie. Mszy Świętej
koncelebrowanej przewodniczył bp Wiesław Skołucki — ordynariusz diecezji
wrocławskiej. Współkoncelebrowali księża infułaci: Kazimierz Bonczar i
Henryk Buszka. W prezbiterium zajęli miejsca: po prawej stronie bp
Wiktor Wysoczański —zwierzchnik Kościoła i ordynariusz diecezji
warszawskiej, bp Jerzy Szotmiller— ordynariusz diecezji
krakowsko-częstochowskiej, bp Bernhard Heitz — zwierzchnik Kościoła
Starokatolickiego w Austrii, który był delegatem arcybiskupa Utrechtu —
przewodniczącego Międzynarodowej Konferencji Biskupów Starokatolickich,
abp Jeremiasz — ordynariusz diecezji wrocławsko-szczecińskiej Polskiego
Autokefalicznego Kościoła Prawosławnego w Polsce. Po lewej stronie
ołtarza w prezbiterium miejsca zajęli duchowni — przedstawiciele
Kościołów chrześcijańskich zrzeszonych w Polskiej Radzie Ekumenicznej.
W nabożeństwie pogrzebowym uczestniczyła rodzina Zmarłego,
adoptowany syn, Jerzy Pankowski wraz z małżonką, kapłani i wierni
Kościoła Polskokatolickiego.
Egzekwie przy trumnie odprawił bp Wiesław Skołucki w otoczeniu
biskupów i duchowieństwa. Od bramy cmentarnej do grobu kondukt prowadził
bp Wiktor Wysoczański, w otoczeniu biskupów. Kapłani, pod przewodnictwem
ks. dziekana Jacentego Sołtysa, w czasie drogi do grobu śpiewali psalm
pokutny „Zmiłuj się nade mną Boże, według łaski Twojej..."
Poświęcenia grobu dokonał i modlitwom przy grobie
przewodniczył bp Wiktor Wysoczański — zwierzchnik Kościoła. Słowa
pożegnania w imieniu Biskupów Starokatolickich Unii Utrechckiej
przekazał bp Bernhard Heitz. W imieniu duchowieństwa i Kościoła
Polskokatolickiego w ciepłych słowach pożegnał Zmarłego ks. infułat
Stanisław Bosy — Sekretarz Rady Synodalnej Kościoła Polskokatolickiego w
RP. W imieniu rodziny Zmarłego, pożegnał ks. dr Eugeniusz Elerowski.
Na zakończenie ceremonii pogrzebowych wzniesiono modlitwę
do Bożej Matki w pieśni „Witaj Królowo Nieba i Matko litości..."
„Bóg dał, Bóg wziął, niech imię Pańskie będzie błogosławione"
(Hiob 1,21). |