Z życia naszych parafii. W rocznicę zagłady getta w Lublinie

Poświęcenie tablicy pamiątkowej w kościele polskokatolickim

W dniu 8 listopada 1992 roku, podczas uroczystej Mszy św. — w 50. rocznicę zagłady getta w Lublinie (9 listopada 1942 r.) — w kościele polskokatolickim pw. Matki Bożej Wniebowziętej została poświęcona tablica, z następującym napisem w języku polskim i hebrajskim:

Poświęcenie tablicy przez ks. Bogusława Wołyńskiego

"Na terenie tej plebani mieściła się do 1942 roku Bóżnica Żydowska"   Tablica pamiątkowa została ufundowana przez Ewę Wajs z Australii, córkę dra S. Wajsa oraz Bolesława Szenicera z Warszawy. Ściana, na której wisi tablica, będzie poświęcona judaikom; przedmiotom pochodzącym z Izraela lub upamiętniającym judaizm.

Dr Szymch Wajs dokonuje odsłonięcia tablicy

Mszę św. rozpoczęto pieśnią „Do Ciebie przyszlim” i „Pokropisz mnie”, natomiast śpiew międzylekcyjny — psalm 51 — wykonał kompozytor, Czesław Kwieciński. W homilii ks. dziekan Bogusław Wołyński powiedział, iż tablica ta wyraża ciągłość między bóżnicą żydowską, której już nie ma, a kościołem katolickim, który został zbudowany w latach 1987—1991. W obu świątyniach była i jest oddawana cześć temu samemu Bogu. Dlatego też Msza św. była odprawiana w dwóch intencjach: za zmarłych, którzy modlili się kiedyś w bóżnicy żydowskiej i w naszym kościele oraz za żywych, którzy modlili się kiedyś w bóżnicy żydowskiej i w kościele. Po Słowie Bożym nastąpiło poświęcenie tablicy pamiątkowej. Została ona umieszczona wewnątrz kościoła, na ścianie południowo-wschodniej, czyli ukierunkowana w stronę Jerozolimy.

Dr Szymcha Wajs składa podziękowanie duchowieństwu miejscowemu i władzom Kościoła Chór "Fermata", który wykonał pieśń "Szalom"

W czasie poświęcenia, chór „Fermata” (nauczyciele szkół podstawowych, średnich i wyższych z Lublina) wykonał w języku hebrajskim pieśń „Szalom”. Odsłonięcia tablicy dokonał dr Szymcha Wajs z Warszawy, przewodniczący Towarzystwa Opieki nad Zabytkami Kultury Żydowskiej w Lublinie. Wszyscy w milczeniu oddali hołd zmarłym i pomordowanym Żydom, którzy kiedyś uczęszczali do bóżnicy żydowskiej. Pod koniec Mszy św. przemówił dr S. Wajs, który podziękował ks. Dziekanowi i władzom Kościoła za umieszczenie tej tablicy w kościele polskokatolickim. Podkreślił, iż jest to wydarzenie historyczne; w kościołach chrześcijańskich nie spotyka się tablic w języku hebrajskim, który dla Żydów jest językiem świętym. Po Mszy św. uczestnicy uroczystości, członkowie Gminy Żydowskiej i Towarzystwa Przyjaźni Polsko-Izraelskiej przeszli na plebanię, gdzie podano kawę, herbatę i ciasto.

Wspólne zdjęcie na zakończenie uroczystości

Następnego dnia, 9 listopada o godz. 10, Ks. Wikariusz uczestniczył w uroczystości złożenia kwiatów pod Pomnikiem Zagłady, przy ul. Świętoduskiej. Natomiast o godz. 12, około 30 Żydów wraz z Zygmuntem Nissenbaumem, prezydentem Fundacji Nissenbaumów, przybyło do kościoła polskokatolickiego, aby pod tablicą pamiątkową wspomnieć bożnicę żydowską i zmarłych, którzy odeszli do Boga. Pobyt w kościele zrobił na wielu Żydach — jak sami mówili — wielkie wrażenie. Wśród przybyłych był także ks. Grzegorz Pawłowski z Izraela, z pochodzenia Żyd, który jest księdzem rzymskokatolickim. Święcenia otrzymał on w Lublinie, a do Izraela wyjechał w roku 1968; obecnie tam pracuje w parafii rzymsko-katolickiej.