Historia kościoła pw. św. Piotra i Pawła sięga początków XII w. i wiąże się z osobą króla Bolesława III Krzywoustego. Jest to najstarsza na Pomorzu Zachodnim świątynia, zaliczana (ze względu na swe walory i bogatą historię) do zabytków klasy „0”. Kościół odbudowany po spaleniu w 1189 roku i modernizowany — zachował jednak do obecnych czasów pierwotny styl neogotycki. Zewnętrzne mury kościoła ozdobione są „maszkaronami , którymi XIV wieczny rzeźbiarz uwiecznił podobizny zasłużonych dla Kościoła mieszczan. We wnętrzu świątyni na uwagę zasługują m.in. organy oraz kazalnica, pochodzące z XVII w., a także chrzcielnica z czterema Ewangelistami, również z XVII w. Szczególną zaś uwagę zwraca przepiękny drewniany plafon (XVII w.), który zajmuje prawie cały sufit kościoła. Przedstawia on trzy sceny: Chrystusa — Baranka Bożego nad gronem Apostołów, Boga Ojca oraz biblijny obraz potopu.
Ta przepiękna świątynia została przekazana Dekretem państwowym z 1946 roku Kościołowi Polskokatolickiemu na „wieczne użytkowanie”. W tym też roku parafianie sposobem gospodarczym usunęli powstałe szkody wojenne oraz zgromadzili konieczny sprzęt i naczynia liturgiczne; W połowie 1946 roku — na prośbę ks. proboszcza Tadeusza Gotówki Biskup Józef Padewski dokonał poświęcenia i konsekracji kościoła.
W roku 1975 proboszczem parafii szczecińskiej został zamianowany ks. Stanisław Bosy. Dzięki wspaniałej pracy tego duszpasterza oraz jego usilnym zabiegom, obiekt sakralny doprowadzony został do wspaniałego wyglądu. Szczecińska parafia pozyskała sobie wielu nowych wyznawców oraz sympatyków, którzy nauczeni przykładem swojego duszpasterza oddani są Kościołowi i pracują dla niego z wielkim poświęceniem.
Ks. infułat Stanisław Bosy jest absolwentem Chrześcijańskiej Akademii Teologicznej w Warszawie, którą ukończył w 1973 r. W tym też roku otrzymał święcenia kapłańskie. Po odbyciu praktyki wikariusza, zamianowany został w 1975 roku proboszczem parafii w Szczecinie. W roku 1979 otrzymał nominację na dziekana dekanatu szczecińskogorzowskiego i został członkiem Rady Synodalnej Kościoła Polskokatolickiego. W 1985 roku Pierwszy Biskup Kościoła Polskokatolickiego zamianował ks. Stanisława Bosego honorowym Infułatem. Od roku 1989 Ks. Infułat pełni również funkcję Rzecznika Diecezji Wrocławskiej oraz Sekretarza Rady Diecezjalnej.
Ks. infułat Stanisław Bosy — przy pomocy swoich parafian — dokonał wielu prac, które przyczyniły się do tego, iż dzisiaj można się poszczycić obecnym stanem kościoła pw. św. Piotra i Pawła. Wspólnym wysiłkiem zbudowano dwa ołtarze w nawach bocznych: „Matki Bożej Nieustającej Pomocy” oraz „Najświętszego Serca Pana Jezusa”. W1985 roku powstała plebania z zapleczem katechetyczno-biurowym, a także piękne ogrodzenie z zieleni. W tym także roku prezbiterium wzbogaciło się o przepiękny tryptyk, obrazujący Chrystusa oraz apostołów Piotra i Pawła, namalowany przez szczecińskiego malarza Mieczysława Lisa. W roku 1991 dokonano kapitalnego remontu dachu, poprawiono elewacje zewnętrzną i pomalowano kościół wewnątrz. Wszystkie te prace wymagały wielu poświęceń i wysiłków, zarówno Ks. Proboszcza, jak i całej parafii. Jednak wspaniały wynik końcowy daje polskokatolikom ze Szczecina ogromną satysfakcję i przynosi radość wszystkim współwyznawcom Kościoła Polskokatolickiego.
Szczecińska społeczność parafialna może się poszczycić nie tylko prawdziwym życiem parafialnym, duszpasterską pracą, ale ma jeszcze wiele innych osiągnięć, które wykraczają poza teren życia parafialnego. Aktywność parafii znana jest na polu ekumenicznym. Od roku 1989ks. infułat Stanisław Bosy pełni funkcję Przewodniczącego Szczecińskiego Oddziału Polskiej Rady Ekumenicznej. Kilkakrotnie w świątyni „Piotra i Pawta" odbywały się młodzieżowe nabożeństwa ekumeniczne. W kościele modlili się pielgrzymi różnych wyznań z krajów skandynawskich, Beneluksu i Europy Zachodniej. W kościele tym śpiewały już: ewangelicki chór Regensburga oraz rzymskokatolicki chór z Hiszpanii. Parafia wydaje swój biuletyn, a także informator o kościele w języku polskim i niemieckim. Posiada również swojego przewodnika, panią Helenę Nowak, która służy turystom — oprowadzając ich po świątyni.
Nie sposób wymienić tu wszystkich inicjatyw podejmowanych przez szczecińską parafię. Może być ona wzorem dla innych naszych placówek.
W dniu 26 czerwca 1992 r., na szczecińskim lotnisku, piękną wiązanką kwiatów powitali
parafianie szczecińscy wraz ze swoimi proboszczem ks. infułatem Stanisławem Bosym Pierwszego Biskupa Kościoła Polskokatolickiego Tadeusza R. Majewskiego. Jeszcze tego samego wieczoru Pierwszy Ksiądz Biskup, w towarzystwie Wychowawcy Kleryków WSD Kościoła Polskokatolickiego, ks. Tomasza Rybki, spędził dłuższe chwile na modlitwie w parafialnym kościele pw. św.św. Piotra i Pawła.
W sobotę, 27.06.92 r., Pierwszy Ksiądz Biskup odwiedził Cmentarz Centralny w Szczecinie. Jest to jeden z największych i najpiękniejszych zabytkowych cmentarzy w Polsce. Tam Dostojny Gość wraz z towarzyszącym duchowieństwem modlił się pod pomnikiem Katyńskim, oddał hołd zaginionym marynarzom, rybakom, ludziom morza pod pomnikiem poświęconym „Tym wszystkim, którzy nie powrócili z morza". Pierwszy Biskup modlił się również na grobach byłych duszpasterzy parafii szczecińskiej, ks. Brosza, ks. Rossy, ks. Kwade i ks. Zaręby.
W godzinach popołudniowych do szczecińskiej parafii Piotra i Pawła przybyli miejscowy ordynariusz bp Wiesław Skołucki oraz bp sufragan Zygmunt Koralewski. Jeszcze tego samego dnia Dostojni Goście odwiedzili sąsiednią parafię w Stargardzie Szcz. Wieczorem odbyli wspólną konferencję. W sobotnie popołudnie zaludniło się w kościele parafialnym. Młodzież spotkała się ze swoim duszpasterzem na ostatnim spotkaniu przygotowawczym do Sakramentu Bierzmowania, a następnie przystąpiła do sakramentalnej spowiedzi świętej.
