Z życia Kościoła

Sympozjum naukowe z okazji 70 rocznicy odzyskania przez Polskę niepodległości

W dniu 18 listopada 1988 roku w sali synodalnej im. Biskupa Fr. HODURA w Warszawie, przy ul. Szwoleżerów 4 odbyło się sympozjum naukowe poświęcone 70 rocznicy odzyskania przez Polskę niepodległości.

Uczestnicy sympozjum — delegacja Kościoła Polskokatolickiego i Zarządu Głównego Społecznego Towarzystwa Polskich Katolików — złożyli wieńce na Grobie Nieznanego Żołnierza.	Fragment stołu prezydialnego.   Od lewej siedzą: dyr. dr Grzegorz Rydlewski, Metropolita Warszawy i całej Polski Bazyli, bp doc. dr hab. Wiktor Wysoczański	Widok ogólny sali

Pierwszy wystąpił Biskup Tadeusz R. Majewski - zwierzchnik Kościoła Polskokatolickiego.  Główny referat wygłosił prof. Michał Pietrzak z Uniwersytetu Warszawskiego. Po oklaskach, jakimi uczestnicy sympozjum nagrodzili wysłuchany referat, Zwierzchnik Kościoła podziękował Profesorowi za tak ciekawie i historycznie obiektywne ujęcie tematu , a następnie zaprosił uczestników spotkania do zabrania głosu w dyskusji. Przewodnictwo tej części obrad sympozjalnych przejął bp. doc. dr. hab. Wiktor Wysoczański, prezes Zarządu Głównego Społecznego Towarzystwa Polskich Katolików.  Sympozjum zakończyło się w późnych godzinach wieczornych. Zaproszonym gościom oraz przedstawicielom władz serdecznie podziękował Pierwszy Biskup. Po przekazaniu pozdrowień dla bratnich Kościołów Zwierzchnik Kościoła Polskokatolickiego zakończył uroczystą sesję.

	W słowie wstępnym Pierwszy Biskup Tadeusz R. MAJEWSKI m.in. powiedział: „Z całym Narodem Polskim, ze wszystkimi Rodakami rozsianymi po całym świecie, Kościół Polskokatolicki obchodzi 70-tą rocznicę odzyskania przez Polskę niepodległości..." - zobacz tekst przemówienia
	Dyrektor dr Grzegorz RYDLEWSKI, nawiązując do uroczystości religijno-patriotycznych, obchodzonych przez Kościół Polskokatolicki — odczytał posłanie od Przewodniczącego Rady Państwa - Generała Armii Wojciecha JARUZELSKIEGO
	Jako pierwszy głos zabrał metropolita Warszawy i całej Polski Bazyli — zwierzchnik Autokefalicznego Kościoła Prawosławnego w Polsce. Podziękował on za zaproszenie na sympozjum podkreślając równocześnie, że droga do niepodległości naszej Ojczyzny była też drogą do formalnego zalegalizowanego działania wielu wyznań nierzymskokatolickich, w tym i Kościoła Polskokatolickiego. Życzył on również wszystkim Kościołom i związkom wyznaniowym, by w wolnej i niepodległej Polsce rozwijały swą działalność na chwałę Bożą, dla dobra swych wyznawców i odrodzonej Ojczyzny.
	Następnie głos zabrał ks. Peter Vogt ze Szwajcarii, redaktor „Christkatholische Zeitschrift”, będący reprezentantem bpa Hansa Gernego, zwierzchnika Chrześcijańskokatolickiego Kościoła Szwajcarii. Ks. P. Vogt przekazał Pierwszemu Biskupowi Tadeuszowi R. Majewskiemu oraz całemu narodowi polskiemu serdeczne pozdrowienia i gratulacje od bp a H. Gerny’ego z okazji uroczystej rocznicy, jaką jest dla Polsk i 70-lecie odzyskania niepodległości. W swoim krótkim wystąpieniu Gość ze Szwajcarii nadmienił, że bohaterstwo Polaków nie jest mu obce — w mieście Solothurn , gdzie obecnie duszpasterzuje parafii starokatolickiej, znajduje się bowiem Muzeum — Pokój Kościuszki. Ten polski bojownik „o wolność waszą i naszą ” spędził ostatnie lata życia w tym mieście, a Pokój-Muzeum jest tylko skromnym wyrazem uznania dla jego zasług na polu walki o niepodległość kilku narodów . Także w mieście Gretchen znany jest Mówcy pomnik generała Langiewicza — więźnia tego miasteczka, któremu obywatele nadali honorowe obywatelstwo miasta, wpisując nazwisko tego polskiego bojownika o wolność do historii swego miasta . Od siebie ks. P . Vogt dodał, że Polska ma wielu bezimiennych bohaterów, którzy walczyli i zginęli za swoją Ojczyznę, ale właśnie dzięki nim — dzisiaj żywi mogą czcić święto odzyskania niepodległości. Powiedział też, że nie tylko Polsce, ale całemu światu, zawsze potrzebni są ludzie walczący o wolność, pokój, zrozumienie i braterstwo narodów .
	Jako drugi Gość zza granicy, głos zabrał ks. Peter Droniewski z Austrii, przedstawiciel bpa Nikolausa Hummela, zwierzchnika Starokatolickiego Kościoła Austrii. Poczytując sobie za zaszczyt uczestnictwo w tej patriotyczno-religijnej uroczystości, powiedział on, że zachwyciła go piękna polska liturgia Mszy Świętej, w której uczestniczył, łącząca chwałę Bożą z troską o losy Ojczyzny i współbraci. Przeczytał on też bardzo serdeczny w tonie list od bpa N. Hummela, który nie mógł przybyć osobiście, ale tą drogą przekazał wszystkim życzenia, by tak wielka uroczystość miała jak najwspanialszy przebieg. Życzył także wszystkim Polakom, a polskokatolikom szczególnie, by ich Ojczyzna nadal się rozwijała, w dobrobycie i pokoju.
	Bp Zdzisław Tranda , zwierzchnik Kościoła Ewangelicko-Reformowanego, powiedział m.in.: „(...) na naszych oczach dokonała się w ostatnim czasie „ ekshumacja ” Piłsudskiego i innych polityków okresu I wojny światowej i po niej. Także — pewnych pojęć i wartości. (...) W nawiązaniu do słów referatu prof. M. Pietrzaka : „Naród może się w pełni rozwijać tylko w warunkach pełnej niezawisłości” potwierdzam, że jest to wielka prawda . Prawda już sprawdzona,  i prawda , która sprawdza się dziś. Myślę, że musimy sobie bardzo cenić fakt, że może rozwijać się u nas poczucie wolności, że możemy artykułować te zjawiska , które są tak ważne dla wolności. Bo wolność — to coś nieskończenie głębszego aniżeli sytuacja braku niewoli. A prawdziwej wolności zawsze potrzebowaliśmy i potrzebujemy (...). Ale jednocześnie wolność może prowadzić do samowoli, często warcholstwa — nasz naród znany jest ze skrajności pojmowania różnych wartości. (...) Mieliśmy już w Polsce okres tłumienia wolności — nie było wówczas niewoli, ale nie było też i wolności. Były to czasy stalinowskie, ze skutkami których walczymy do dziś. Walczymy po to, ażeby móc rozwijać się w pełnej wolności, i znów cytuję słowa prof. Pietrzaka : „w warunkach pełnej niezawisłości” ...
	Jako następny głos zabrał reprezentant Towarzystwa Łączności z Polonią Zagraniczną "Polonia" p. Polak . Był on również pełen uznania dla referatu prof. M. Pietrzaka , ale wypowiedź swą odniósł do wystąpienia Pierwszego Biskupa Tadeusza R. Majewskiego, zwłaszcza jego wypowiedzi o współpracy z Polonią. Powiedział on m.in., że nie zawsze doceniamy, jak wielki wkład w odzyskanie upragnionej niepodległości wniosła emigracja polska. Trzeba o tym przypominać i pamiętać , że ten wkład , wkład finansowy — był ogromny. Polonia amerykańska , uważająca się za czwartą prowincję polską (obok 3 zaborowi, sfinansowała wielki czyn zbrojny , tworząc na froncie zachodnim armię, liczącą ok. 60 — 90 tys. żołnierzy. Była to armia gen. Hallera , powstała i uzbrojona dzięki ofiarności rodaków zza Oceanu. Trzeba też pamiętać o tych , którzy na wezwanie Niepodległej powrócili z wielu krajów , nie zawsze o trzymując w zamian o wiele mniej, niż mieli w kraju swego osiedlenia . Byli to politycy, lekarze, profesorowie różnych dyscyplin nauki. Mając to wszystko na uwadze, trzeba też umieć docenić i te raźniejszą współpracę z ogromną liczbą Polonusów na świecie, którzy zawsze uważają , że najbliższa ich sercu jest tylko — Polska.

Bp Jerzy Szotmiller był wyrazicielem ogółu, kiedy dziękował panu prof. M. Pietrzakowi za wspaniały, syntetycznie ujęty referat. Miał jednak pewne wątpliwości, dotyczące Konstytucji Marcowej, a zwłaszcza tych jej paragrafów , które mówiły o wolności sumienia i wyznania . Był też zdania, że głównym motywem integracyjnym Polaków po odzyskaniu niepodległości była ich świadomość narodowa , ponadwyznaniowa .

Za wspaniały referat podziękował też prof. M. Pietrzakowi ks. doc. Zachariasz Łyko z Kościoła Adwentystów Dnia Siódmego. Nawiązując do referatu stwierdził, że odzyskanie niepodległości było przełomowym momentem w historii narodu polskiego. I ta k wówczas, jak i dziś, najważniejszą sprawę dla wszystkich Polaków było i jest umiłowanie Ojczyzny. To wartość nadrzędna , o której pamiętać winniśmy wszyscy, a którą zwłaszcza dziś trzeba przypominać w dziele porozumienia i zgody narodowej.

Doc. dr Edward Bałakier z Chrześcijańskiej Akademii Teologicznej w swoim wystąpieniu stwierdził, że jest urzeczony dwoma faktami: orędziem biskupów, świetnie przygotowanym, oraz — referatem prof. M. Pietrzaka . Stwierdził, że referat ten uporządkował i wyjaśnił wiele niejasności, wiele faktów i informac i, za co prof. M. Pietrzakowi należą się słowa najwyższego uznania .

Jako ostatnia głos zabrała pani Krystyna Gawińska — członek Rady Synodalnej Kościoła Polskokatolickiego. Powiedziała ona m.in.: „Nasza Polska — jest moją rówieśnicą. Przez wiele lat bardzo cierpiałam, kiedy nie wolno było mówić o Piłsudskim, a teraz — kiedy jego portret zobaczyłam na okładce „Rodziny” — bardzo się cieszę. Niektórzy mówią o błędach Piłsudskiego. Któż ich nie popełnia ? Ja marzę o jednym . Gdy przechodzę przez Plac Trzech Krzyży i kiedy widzę pomnik Wincentego Witosa — boli mnie. Bardzo bym chciała, żeby kiedyś Plac Zwycięstwa znów był Placem im. Marszałka Piłsudskiego i żeby właśnie tam stanął jego pomnik. Bardzo bym chciała dożyć te j chwili (...)” .