Urodził się w Bernod (Ain), studia teologiczne odbył w Brou. W roku 1854 otrzymał święcenia kapłańskie. W latach 1867-1874 był proboszczem w Charix. F. Carrier zerwał z Kościołem rzymskokatolickim i w roku 1877 w Paryżu przyłączył się do Père Hyacinthe Loysona, którego poznał podczas przejściowo odbywanego nowicjatu u dominikanów w Flavigny. Od 1880 roku - w genewskim narodowym Kościele katolickim; w latach 1884-1909 był proboszczem w Genewie. F. Carrier był aktywny - bez wytchnienia - w publicystyce, wypowiadając się na rzecz radykalnej reformy papiestwa, unii Kościołów i spraw socjalnych. Był także autorem dzieł przeznaczonych do nauki religii. Zmarł w Genewie.

Dane biograficzne:

M. le Curé A. Chrétien,  Félix  Carrier. Curé de Genève 1830-1917

Urs Küry,  Kościół starokatolicki. Historia, nauka, dążenia,  Warszawa 1996, s.643

Bibliografia:

La vraie religion. Bonheur et Devoir,  2 tomy, Paryż 1869, ss. 424, 460.

Le droit à la république,  Lyon 1871, ss. 52.

Programme du catholique-libéral,  Paryż 1879, ss. 86.

[z E. Michaud], La Fraternité. Organe du catholicisme libéral,  2 roczniki, Genewa 1883 / 84, ss. 192. 

La triple réforme et la fraternité. La réforme politique, la réforme sociale, la réforme ecclésiastique,  Paryż 1893, ss. 54. 

[Anonimowo], La réforme catholicjue à Genève,  Genewa 1893, ss. 63.